Na een korte winterpauze wil ik in de eerste nieuwsbrief van dit jaar terugblikken op een vreemde maand januari. Terwijl een groot deel van de mensheid wakker ligt over oorlogen in Oekraïne, Gaza en Syrië en de halve wereldbevolking dit jaar over grote problemen gaat stemmen in ruim 50 landen, waaronder India, Mexico, het Verenigd Koninkrijk, Rusland en de Verenigde Staten, was januari één grote feestmaand in de techwereld. Niks dry january, het nieuwe jaar ging van start als een maandlange vrijmibo.
800 vrouwen op een berg lijkt meer dan het is
Over feestjes gesproken, de jaarlijkse reünie van oude blanke mannen op een berg was weer unaniem een belachelijk groot succes, om de bekende filosoof Ivo Niehe te citeren. Het World Economic Forum (WEF) feliciteerde zichzelf met de deelname van 800 vrouwen in het officiële programma, liefst 28% van de deelnemers.
Het moet niet veel gekker worden, als ze niet oppassen telt WEF deze eeuw nog bijna één vrouw op elke twee kerels! De vraag werpt zich op of secretaresses werden meegeteld als delegatieleden, want deelnemers meldden dat het aantal vrouwen dat ze tegenkwamen in Davos in de praktijk even hoog lag als het aantal MMA-vechters op de jaarlijkse Dag van de Dameskapper.
Vrouwen zijn nog net niet zo zeldzaam tijdens als WEF als donkere mensen. Als motorrijders tijdens een toertocht of pinguins in een dierentuin, betrapte ik mezelf in Davos erop beleefd terug te zwaaien of te knikken naar andere gepigmenteerde medemensen.
Een week later kan geen WEF-deelnemer zich herinneren wat er verder is besproken of afgesproken, want het gaat in Davos in tegenstelling tot bijvoorbeeld de COP-klimaatconferenties niet om het gemeenschappelijk formuleren van meetbare doelstellingen. Er wordt ouderwets genetwerkt en baantjes gejaagd.
Stukje wereldheerschappij naar de mensen toe?
Want het spijt me de complotdenkers te moeten teleurstellen, maar er wordt tijdens WEF niet gesproken over wereldheerschappij van een kleine, heersende elite ten koste van het gewone volk; er wordt sowieso niet veel nagedacht over de toekomst. WEF blinkt vooral uit in het zizaggend de toekomst tegemoet rijden, kijkend in de achteruitkijkspiegel – met bril in de kaasfondue.
Begrijp me niet verkeerd: die jaarlijkse januariweek in Davos is bovenal een gelegenheid om heel efficiënt veel afspraken in korte tijd af te werken en dat bespaart reistijd in de rest van het jaar. In de jaren dat ik op het WEF kwam, 2018 voor het laatst, kwam ik meerdere mensen tegen die tot 20(!) afspraken in een dag propten. Maar die besprekingen gingen bijna alleen over het hier en nu. Alleen bij hoge uitzondering werd gesproken over de dag van morgen, laat staan de rest van de eeuw.
Kijk de agenda’s van het WEF van de laatste 50 jaar er maar op na: in de jaren zeventig werd er na de oliecrisis vooral gesproken over… olie en energie. Tegenwoordig wordt er geconfereerd over AI en klimaatverandering. Maar dat gebeurt nadat ChatGPT de wereld veroverde, in het natste en warmste jaar uit de geschiedenis.
Net zoals er in de jaren negentig op het WEF nauwelijks werd gesproken over internet, tot het onomstotelijk was uitgegroeid tot het snelstgroeiende medium uit de geschiedenis, zo was klimaatverandering jarenlang een ondergeschoven kindje in Davos. Liever werd er geleuterd en interessante snuitjes getrokken bij thema’s als de Vierde Industriële Revolutie, typisch zo’n WEF-thema waar je nooit meer iemand over hoort.
Gucci heeft een trust layer
Een opvallend moment van WEF 2024 was de monoloog die Salesforce-CEO Marc Benioff afstak tijdens een verder slaapverwekkend panel. Het blijft fascinerend hoe gemakkelijk de meeste Amerikanen kunnen presenteren, waarbij ze de ene na de andere modieuze kreet rondslingeren als sneeuwballen op een winters kinderpartijtje.
Benioff meldde dat Salesforce een AI-product heeft, in alle bescheidenheid Einstein gedoopt, en zei daarover spanningsloos: ‘it is a trust layer.’ Op de marketingafdeling van Durex moeten er mensen spontaan in een huilbui zijn uitgebarsten dat zij die kreet niet hadden verzonnen voor de nieuwste generatie dunne condooms. ‘It is a trust layer.’ Zoveel beter dan de slogan van Durex: ‘made to make you last longer.’
Het was genieten om het uitgestreken gezicht van OpenAI-CEO Sam Altman te zien toen Benioff hem publiekelijk omschreef als ‘my good friend Sam.’ Niet slechts zijn vriend, dat zou te weinig eer zijn. Altman is zijn goede vriend.
Wie waarschijnlijk minder goed bevriend zullen zijn met Benioff na dit panel, zijn de mensen van Gucci. Benioff vertelde trots dat hij net de helpdesk van Gucci in Milaan had bezocht, waar honderden medewerkers met behulp van software van Salesforce kapotte Gucci-producten geretourneerd krijgen en met klanten bellen die hun geld terugwillen. Vast geen informatie waarvan Gucci zou willen dat de wereld erover zou horen. Die trust layer van Salesforce reikte niet tot de mond van Marc Benioff.
