Apple ligt onder vuur met een felheid die het deze eeuw nog niet heeft beleefd. Het begon eerder deze maand met een scherpe analyse van John Gruber getiteld ‘Er is iets verrots in de staat Cupertino‘, verwijzend naar het hoofdkantoor van Apple. Gruber sloeg zich publiekelijk voor de kop dat hij niet had zien aankomen dat Apple de invoering van “gepersonaliseerde Siri”, ofwel een diepe integratie van AI-toepassingen met alles wat een iPhone en een Mac kunnen doen, met minimaal een jaar uitstelt.
Het bleek de aftrap van een waar spervuur aan kritiek, vooral gericht aan het adres van Apple CEO Tim Cook. Zelfs van zeer gerenommeerde analisten zoals voormalig journalist, nu venture capitalist, Stewart Alsop; en van MG Siegler, ook een voormalig journalist die vc werd maar gelukkig weer is gaan schrijven.
Tel daarbij op dat de zeer invloedrijke YouTuber Marques Brownlee, die bij Apple de rode loper krijgt uitgerold voor 1 op 1 interviews met Tim Cook, ook flink los ging en de conclusie is gerechtvaardigd dat Cook zich kan opmaken voor een gevecht om zijn baan. De financiële analisten volgen immers doorgaans de beter geïnformeerde tech-journalisten en die halen hun nieuws en inzichten op hun beurt vaak bij bloggers.

Beeld gemaakt met Midjourney
Apple heeft drie problemen
In de kern draait de kritiek om drie fundamentele kwesties: ten eerste het ontbreken van een duidelijke AI-strategie, waardoor Apple achterblijft met kunstmatige intelligentie in zijn productlijn; ten tweede het uitblijven van succesvolle nieuwe producten sinds introductie van de Apple Watch precies een decennium geleden; en ten derde de groeiende zorgen over de dienstenafdeling, zoals Apple TV Plus, dat jaarlijks een miljard dollar verlies lijdt in plaats van pakweg vijf miljard winst zoals Netflix. Uitgerekend het bedrijf dat Apple een paar geleden weigerde te kopen, omdat services-baas Eddie Cue niet geloofde in het Neflix-model van geld lenen om content en marktaandeel te kopen. Oeps.
“Beste Tim Cook, is het tijd om met pensioen te gaan?”
Stewart Alsop weet als voormalig journalist dat een lekker stuk vraagt om een vlotte openingszin, die dan ook luidt: ‘Meneer Cook, ik denk dat u een plan in werking moet stellen om een opvolger te zoeken.’ Alsop lijkt bijna persoonlijk beledigd dat Apple de grootse aankondigingen van Apple Intelligence niet waar kan maken en rept zelfs over ‘vaporware’, de grootst mogelijke belediging aan het adres van een technologiebedrijf.
Zijn teleurstelling over het niet nakomen van een door Apple gedane belofte lijkt gemeend: “Apple liet zien dat het wist hoe het mijn persoonlijke gegevens, zowel opgeslagen op het apparaat als in iCloud, kon gebruiken om mijn leven een stuk makkelijker te maken. Ik kon niet wachten om te vragen: “Siri, wanneer komt mijn dochter aan op het vliegveld?” of “Siri, wie was die man met wie ik twee weken geleden koffie dronk?” (…) Alles wat ik ooit heb gewild sinds de iPhone bestaat, is dat mijn telefoon weet wat het met mijn gegevens moet doen.”
Er is weinig in te brengen tegen Alsops analyse, die even kruidig afsluit als hij begon met zijn oproep aan Tim Cook om met pensioen te gaan:
“U lijkt een stap terug te doen in plaats van vooruit. Het is tijd om het roer over te dragen aan een kapitein die dit volgende technologische tijdperk aankan. Ik denk niet dat die persoon zich bevindt binnen het huidige team van zorgvuldig samengestelde topmensen, precies omdat u dat team hebt gebouwd om het maximale uit de vorige technologische revolutie te halen. Misschien is het tijd om de raad van bestuur te vragen om uw opvolger te benoemen, zoals Microsoft deed toen Satya Nadella werd aangesteld.”
Het verwijt dat Apple vorig jaar loze beloftes heeft gedaan is dermate elementair, dat Alsop bewust Microsoft als voorbeeld stelt aan een Apple CEO: pijnlijker kan niet.
AI-problemen en juridisch gedoe
Marques Brownlee uitte gisteren in een video zijn zorgen over Apple met een minstens even fruitige openingszin als Alsop: “Groot bedrijf mist enorme technologische omslag, past zich niet aan, raakt achterop, herstelt zich nooit en sterft.” Een tekst die nog geen jaar geleden onvoorstelbaar was als het over Apple ging.
Brownlee geeft feature voor feature aan hoe beperkt de AI-kwaliteiten zijn van Apple’s nieuwste software. Zijn betoog sluit aan bij een recente rechtszaak waarin Apple wordt beschuldigd van valse reclame rond toekomstige Siri-upgrades die nooit zijn verschenen. Volgens de aanklacht “hallucineerde” Apple nieuwe functies in de reclames en promopraatjes, waardoor mensen producten kochten waarvan Apple allang wist dat ze niet aan de geschapen verwachtingen konden voldoen. Een door Apple teruggetrokken commercial die Brownlee toont is zelfs schrijnend om te zien.
Toch is Brownlee minder uitgesproken dan Alsop. Hij wijst erop dat nog niet duidelijk is of AI daadwerkelijk zo fundamenteel is, dat falen op dat gebied de gehele toekomst van Apple aan het wankelen zou brengen.
Apple in diensten matig tot slecht
De derde analist die zich deze week roerde over Apple was MG Siegler, ooit bij Techcrunch berucht vanwege zijn scherpe pen. Siegler richtte zich specifiek op Apple’s streamingambities, die naar verluidt een verlies van een miljard dollar op Apple TV Plus opleverden in het afgelopen jaar.
Ondanks forse investeringen in originele content en samenwerkingen met de grootste filmsterren, slaagt Apple er niet in om te concurreren met giganten als Netflix en Disney. Er heerst nu ook verwarring rond Apple’s podcaststrategie, omdat Apple TV Plus Podcasts (wat een naam) wordt uitgerold naast het bestaande Apple Podcasts-platform.
Siegler betwijfelt ook of de beschikbaarheid van Apple TV+ op niet-Apple apparaten wel heeft bijgedragen aan Apple’s hardwareverkoop en wijst op Apple’s distributieproblemen van speelfilms, zoals rond de film “Wolfs” met George Clooney en Brad Pitt. Filmmarketing blijkt een totaal ander vak dan pakweg computer- en telefoon-marketing, waardoor de bekende kloof tussen Silicon Valley en Hollywood opnieuw zichtbaar werd.
Op televisiegebied ziet Siegler dat Apple TV+ wel successen heeft geboekt met series als “Ted Lasso” en “Severance.” Hij eindigt, en dat is iets wat leuker is aan zelfstandige analisten dan traditionele journalisten, zelfs met aanbevelingen aan Apple:
- Maak enkele grote films per jaar, maar kies zorgvuldig en zet zwaar in op Hollywood-marketing. De Formule 1-film met Brad Pitt deze zomer wordt de vuurdoop.
- Andere films krijgen strategische, beperkte releases, bijvoorbeeld in awardseizoenen, om buzz op te bouwen voor streaming.
- Behoud de hoge kwaliteit van tv-content. Breng de uitgaven in lijn met de industrie, zodat Apple geen toevluchtsoord wordt voor middelmatige projecten van grote namen.
- Maak de content beschikbaar op meer apparaten: consumenten kopen geen aparte doos van $130 (de Apple TV), zelfs als die goed is.
- Bied de mogelijkheid om Apple TV+-abonnees op andere platformen (zoals Amazon Prime Channels of Android) later over te zetten naar Apple One zodra ze een Apple-apparaat gebruiken, zels als dat geen garantie is voor hardwareverkoop.

De cijfers van Apple onder Cook
Alles aan Apple wordt in twijfel getrokken, waarbij te gemakkelijk over het hoofd wordt gezien dat de integratie op hardware-gebied fenomenaal is geweest. Onder Cook heeft Apple een verticale integratie doorgemaakt zoals zelden of nooit vertoond, waardoor het zowel in de Macs als in de iPhones chips gebruikt die het zelf ontwerpt, in tegenstelling tot vrijwel de gehele computerindustrie en telefoonsector.
Je hoeft alleen maar te kijken naar de droevige prestaties van Intel, tot voor kort de leverancier van Apple’s chips, zowel op technologisch gebied als qua aandeel. Apple’s netto winstmarges zijn sinds 2020 gestegen van 21% richting 25%.
Dan het aandeel: stel, je had op de dag dat Tim Cook aantrad als CEO van Apple, op 24 augustus 2011, voor duizend dollar aandelen Apple gekocht, dan zouden die vandaag bijna negentienduizend dollar waard zijn, wat neerkomt op een indrukwekkend rendement van ongeveer 1800%. Dat komt door een combinatie van de sterke koersstijging van het Apple-aandeel in deze periode en het effect van aandelensplitsingen in 2014 en 2020, mits je consequent het dividend had geherinvesteerd in Apple-aandelen.
Hoewel deze analyse ervan uitgaat dat herinvestering onmiddellijk plaatsvond tegen de slotkoers op de dividenddatum, wijst de algemene trend duidelijk op een zeer succesvolle belegging over de ‘regeerperiode’ van Cook.
Onder Jobs dezelfde problemen
In de kern kunnen worden de problemen bij Apple kort worden samengevat: het bedrijf is fantastisch in hardware en in besturingssystemen, maar het is slecht in het ontwikkelen en exploiteren van diensten op deze hardware. Dit is geen recent probleem van Apple, sterker nog: de beroemdste uitbarsting die Steve Jobs deze eeuw had, ging over de mislukte introductie in 2008 van MobileMe, de gewraakte voorloper van iCloud.
Voor wie het verhaal niet kent, Jobs vroeg het team: “Kan iemand mij vertellen wat MobileMe zou moeten doen?” Toen een paar mensen begonnen aan een antwoord, snauwde Jobs: “So why the fuck doesn’t it do that?” En ontsloeg de leider van het team. Zijn opvolger werd… Eddy Cue, de man die 17 jaar later grote problemen heeft om de streamingdiensten van Apple winstgevend te krijgen.
Ook Google in existentiële nood
Apple is niet de enige techgigant die momenteel in het verdomhoekje zit. In “De middelmatigheid van het moderne Google” beschrijft Om Malik dit weekend hoe Google is afgegleden van innovatief leider naar een bedrijf gekenmerkt door middelmatigheid en interne verlamming.
Malik wijst erop dat Google’s kernproducten, zoals Search, steeds meer worden overspoeld met AI-gegenereerde content en advertenties, wat de gebruikerservaring schaadt. Google’s AI-initiatieven zoals Gemini 2.5 en AI Studio vallen volgens hem in het niet bij de innovaties van OpenAI en Anthropic, vooral qua gebruikersvriendelijkheid.
Hij citeert een paper uit 1998 van Google’s oprichters Larry Page en Sergey Brin, waarin al wordt gewaarschuwd voor de nadelen van een reclamegedreven model. Google is inmiddels vervallen in precies die valkuilen, waarbij adverteerders belangrijker lijken dan gebruikers.
Aardig is dat Malik verwijst naar een stuk dat hij al schreef in 2011 over Google, getiteld “Kan Google zichzelf redden van Google?”. Hierin zette Malik drie groeifases van techbedrijven uiteen. In fase één richt een bedrijf zich op het ontwikkelen van technologie en het vinden van een verdienmodel.
De volgende fase draait om het opschroeven van de inkomstenmachine. Daarbij volgt vaak een grote wervingsgolf van personeel om de groei te ondersteunen. In fase drie gaan bedrijven op zoek naar nieuwe groeigebieden. Ze worden groter en logger.
“Technologische zelfveroudering”
Volgens Malik bevindt Google zich nu diep in fase drie, waar interne politiek en procesmanagement de overhand hebben gekregen ten koste van productinnovatie. Het bedrijf is naar binnen gericht en focust veel op zijn eigen bureaucratie, meer dan op het verleggen van technologische grenzen.
Malik wijst erop dat “technologische zelfveroudering” een effectievere functie vervult dan welke overheidsinstantie dan ook: “Google, ondanks zijn marktwaarde van een biljoen dollar en infrastructuurvoordelen, loopt het risico om als eerste megacap irrelevant te worden nu het internet zich verder ontwikkelt voorbij het “tien blauwe links”-paradigma dat het ooit groot maakte.”
“Altcoins zijn een stoelendans”
In aflevering 9 van de NFA Podcast begint Nish met ondergetekende “TradFi Chad Guy” te noemen, waarna we de laatste headlines in crypto en tech bespreken.
* Op Youtube
* Op Spotify
* Op Apple Podcasts
* Op Substack
We bespreken de marktinzichten van Meltem Demirors, die de altcoinmarkt omschrijft als een “spelletje stoelendans”: het marktvolume en de totale marktwaarde zijn terug op het niveau van eind 2020. Daarna volgt een analyse door Nish van het Hyperliquid-drama, waar marktmanipulatie rond de Jelly-token bijna tot een verlies van $240 miljoen leidde. Ze legt uit hoe het ontbreken van KYC in DeFi zowel risico’s als vrijheid met zich meebrengt.
In TradFi-ontmoet-crypto nieuws daalde GameStop’s aandeel met 8% na de aankondiging van een Bitcoin-koop van $1,3 miljard via aandelenuitgifte, waarop niemand zat te wachten. Ook worden momenten van eerdere conferenties besproken, zoals Murad’s meme coin-praatje op Token2049, en ontmoetingen met crypto-denkers als Meltem Demirors.
Nish bespreekt verder World Mobile, een gedecentraliseerde telco met tokenized eigenaarschap van zendmasten en datanetwerken in achtergestelde gebieden.
Aan de techkant ga ik in op Apple’s problemen. Het is m.i. te vroeg om Cook af te rekenen op een strategische fout op het gebied van AI-beleid, gezien zijn uitmuntende prestaties sinds hij CEO werd in 2011.
Drie redenen waarom Cook niet weg moet
De door mij eerder aangehaalde analisten, waarvan ik groot fan ben, vergeten te vermelden dat het nog totaal onbewezen is dat AI in de vorm van LLM’s, waarin op dit moment honderden miljarden per jaar wordt geïnvesteerd, de juiste strategie is. Drie overwegingen:
- AI via LLM’s heeft een extreem hoge kostenstructuur: De ontwikkeling en inzet van geavanceerde AI-modellen vereist enorme rekenkracht, vaak op basis van gespecialiseerde GPU-infrastructuur. De operationele kosten voor het trainen, hosten en schalen van deze modellen bedragen jaarlijks miljarden dollars.
- Onzeker en gefragmenteerd verdienmodel: Er is momenteel geen duidelijk bewezen businessmodel dat op grote schaal rendabel is voor AI-bedrijven. De inkomsten komen voornamelijk uit API-verkoop, premium abonnementen of zakelijke licenties, maar het is nog onduidelijk of deze inkomsten in de toekomst structureel opwegen tegen de uitgaven. Veel van de technologie wordt bovendien snel gemeengoed, niemand heeft een onoverbrugbaar voordeel, waardoor marges onder druk komen te staan. Denk aan de opkomst van DeepSeek, dat tegen de prijs van een Fiat de prestaties levert van een Ferrari. Dat is vervelend als je tientallen miljarden in iets hebt gestopt, waarvan je nog maar moet hopen dat het een Ferrari blijkt.
- Zware afhankelijkheid van externe financiering en partnerships: Zowel OpenAI (met Microsoft) als Anthropic (met Amazon en Google) draaien nog grotendeels op externe investeringen en strategische deals. Deze investeringen zijn vaak niet gebaseerd op huidige winstgevendheid, maar op speculatie over toekomstige dominantie. Zolang er geen duidelijk pad is naar operationele winst, blijft deze strategie erg onzeker.
Daar komt nog bij dat ook andere big tech-bedrijven zoals Microsoft, Meta, Amazon en Oracle tientallen miljarden dollars investeren in AI zonder enig uitzicht op winst uit die initiatieven. Hun aandelen worden ook zwaarder gestraft dan Apple, toch niet onbelangrijk. Want met die aandelen kan Apple straks de mogelijk benodigde overnames betalen op AI-gebied, nog los van de door de hoge winstmarges rijkelijk gevulde oorlogskas.
Wat Cook valt aan te rekenen, is vooral die gladde PR-prietpraat van vorig jaar dat Apple met Apple Intelligence het wel even allemaal zou laten zien. Maar de kans is groot dat juist niks doen en afwachten welke voor Apple noodzakelijke speler er straks voor weinig op de kop kan worden getikt, de beste strategie is. Soms kun je beter op je handen zitten, dan op de blaren.