Categories
AI technologie

Musk en Zuckerberg wisselen van rol en BlackRock fors in decarbonisering

Hoe conservatieve beleggers denken dat investeringen in klimaattechnologie eruitzien.

Elon Musk beleefde een fantastische week en Mark Zuckerberg zag tweehonderd miljard beurswaarde verdampen, omdat aandeelhouders twijfelen over zijn miljardeninvesteringen in AI. De kosten zijn hoog en de mogelijke opbrengsten nog volstrekt onduidelijk aangezien Meta AI, aangedreven door hun nieuwste taalmodel Llama 3, gratis en open source wordt aangeboden.

Het sentiment dat de opbrengsten onduidelijk zijn was ook vaak te horen over investeringen in climate tech, maar toch investeren ‘s werelds grootste investeerder BlackRock en het Singaporese staatsfonds Temasek fors in deze cruciale sector via een nieuw fonds: Decarbonization Partners.

Wie overweegt om ook in de snel ontwikkelende sector van climate tech en decarbonisering te investeren, ontmoet ik in mei graag wanneer ik in Nederland en Singapore ben. Maar eerst: de verrassende week van Elon Musk en Mark Zuckerberg.

Na 52 edities is het zo ver: Tesla is het best scorende aandeel van de week. Hoe dan?

Musk wint ondanks lijm aan gaspedaal

Het was, zoals vaker in de tech-sector, deze week een verhaal van twee uitersten: Tesla steeg enorm, terwijl Meta juist kelderde. Dit is vooral opvallend omdat het aandeel Tesla na een hoogste prijs ooit van 409 dollar was afgegleden naar 138 dollar, terwijl Meta het laatste jaar juist één van de grootste stijgers was op de beurs. Wat is er gebeurd?

Na het terugroepen van alle verkochte Tesla Cybertrucks wegens mogelijk vastgelijmde gaspedalen en warrige verhalen over robotaxi’s die met oorverdovende stilte van investeerderszijde werden ontvangen, verstopte Tesla onderaan pagina tien van het kwartaalverslag dit zinnetje:

“We hebben ons toekomstige voertuigaanbod bijgewerkt om de lancering van nieuwe modellen te versnellen, voorafgaand aan de eerder gecommuniceerde start van de productie in de tweede helft van 2025.”

Ofwel: Tesla’s langverwachte Model 2, de goedkoopste Tesla ooit, wat de Golf van Tesla moet worden, komt eerder op de markt dan verwacht. Prompt steeg het aandeel TSLA met 12%.

Intussen had de beoogde tegenstander van Musk in een kooigevecht tussen wat de twee bleekste vechters in de geschiedenis van de vechtsport zouden zijn geweest, Mark Zuckerberg van Meta, zo’n moment waarop je zelfvertrouwen je verstand overstemt.

Zuckerberg gestraft voor eerlijkheid

Tijdens de presentatie van de kwartaalcijfers van Meta liet Zuckerberg zich ontvallen dat het ‘een aantal jaren’ zal duren voor de investeringen in AI zich zullen vertalen in winst. Zuckerberg voegde er nog naar waarheid aan toe dat wanneer Meta een omzetmodel heeft gevonden, het erg goed is in het monetarisen daarvan.

Alleen hoorde niemand dat meer, ongeveer zoals wanneer op een feest de drank en de hapjes op zijn en vervolgens ook nog de geluidsinstallatie uitvalt, maar de gastheer monter oppert dat we met z’n allen best wat psalmen kunnen aanheffen. Gevolg: een instorting van het aandeel Meta met 16% en een verlies van tweehonderd miljard dollar in beurswaarde.

Meta verloor sinds 2020 via de Reality Labs afdeling liefst vijfenveertig miljard dollar op investeringen in slimme brillen en nog niet bestaande Metaverse-handel. Geen aandeelhouder zit erop te wachten dat Zuckerberg dat soort bedragen gaat verliezen op zijn investeringen in AI, terwijl de ordinaire advertentiehandel intussen fantastisch draait: vooral doordat de Chinese discounters Temu en Shein voor miljarden via Facebook en Instagram adverteren, steeg de advertentie-omzet in het eerste kwartaal met 27% naar ruim 35 miljard dollar.

Aandeelhouders denken aan vandaag, investeerders aan morgen

Aandeelhouders willen liever dividend pakken dan investeren. Google-eigenaar Alphabet werd deze week twee biljoen dollar (tweeduizend miljard) waard nadat het aankondigde twintig cent per aandeel dividend uit te keren en voor zeventig miljard dollar eigen aandelen in te kopen. Alphabet is daarmee na Microsoft, Apple en Nvidia het op drie na meest waardevolle bedrijf ter wereld.

Daarmee werd voorbij gegaan aan het feit dat de omzetgroei van Google, net zoals Microsoft dat uitmuntende kwartaalcijfers presenteerde, ook werd veroorzaakt door forse groei (dertig procent) van de cloud-diensten, waar AI een grote rol in speelde.

Toch zou Google, net als alle andere techbedrijven, meer moeten worden gewaardeerd op lange termijnvisie en het daarbij maken van de juiste keuzes. Cloud-diensten zijn met negen miljard omzet bijna zeven keer zo klein als de advertentie-omzet (62 miljard), omdat te lang te weinig werd gefocust op cloud-diensten en AI. Sindsdien verkeert Google in een inhaalslag.

Elon Musk wordt vaak geridiculiseerd, soms terecht, maar wie iets langer kijkt naar zijn activiteiten ziet dat hij zeldzaam goed is in het analyseren van de juiste markt en het correct positioneren daarin van zijn eigen bedrijven.

Het is geen toeval dat Musk, ondanks de late start en dominatie van OpenAI met ChatGPT en de enorme concurrentie van Google met Gemini, er in slaagt om zes miljard dollar op te halen van investeerders voor zijn AI-bedrijf xAI. Vorig weekend zou dat nog drie miljard dollar zijn op een waardering van 15 miljard dollar, maar toen ontvingen potentiële investeerders een email met deze strekking:

“Het is nu 6 miljard op een waardering van 18 miljard, en zeur niet want er staan genoeg anderen te springen.”

Dat is een tekst die ik ook graag eens wil rondsturen, alleen dan met een gezellige smiley erachter.

De pitch van Elon Musk voor xAI komt erop neer dat de ambitie van het bedrijf is om de digitale en fysieke wereld met elkaar te verbinden. Musk wil dit doen door trainingsdata voor Grok, het eerste product van xAI, uit elk van zijn bedrijven te halen, waaronder X (voorheen Twitter), Tesla, SpaceX, zijn tunnelbedrijf Boring Company en Neuralink, dat computerinterfaces ontwikkelt die in de menselijke hersenen geïmplanteerd kunnen worden. Het is een wereldbeeld dat veel weerstand zal oproepen, maar het getuigt in elk geval van een lange termijnvisie.

Decarbonization Partners: geen website, wel visitekaartjes die gemaakt lijken van oude tofu

BlackRock en Temasek halen 1.4 miljard dollar op voor climate tech

Om de grootste uitdaging in de wereld, klimaatverandering, tegen te gaan, is eveneens een lange termijnvisie vereist in combinatie met de bereidheid miljarden te investeren. ‘s Werelds grootste investeringsmaatschappij BlackRock en het Singaporese staatsfonds Temasek hebben daarom 1.4 miljard dollar opgehaald om te investeren in technologieën die emissies verminderen.

Het is voorspelbaar dat de Wall Street Journal, veel gelezen door Republikeinse ‘ho-hee-mijn-tijd-zal-het-wel-duren’-beleggers, het niet heeft over investeringen maar over ‘wagers’: inzetten. Een term die in een casino wordt gebruikt bij fiches inzetten op rood of zwart.

Greenhushing even erg als greenwashing

In de wetenschap dat de kapitaalmarkt met argusogen kijkt naar de resultaten van risicovolle investeringen in onbewezen projecten, waardoor steeds meer bedrijven zich eerder schuldig maken aan greenhushing dan aan greenwashing, spoedt Decarbonization Partners zich om te zeggen dat het alleen investeert in “een laat stadium, in bewezen decarbonisatietechnologieën.”

Het is jammer dat investeren in starters wordt vermeden, omdat er veel behoefte is aan kapitaal voor startende, onbewezen bedrijven; hoe komen er anders immers ooit bedrijven in het stadium zich te hebben bewezen? Het is een beetje alsof je als ouder zegt dat je van je kinderen houdt zodra ze goed kunnen lopen; maar hoe ze leren lopen, dat zoeken die koters zelf maar uit.

In totaal hebben meer dan dertig institutionele beleggers uit achttien landen geïnvesteerd in het fonds, waaronder pensioenfondsen, staatsinvesteringsfondsen en family offices, waardoor het met 1.4 miljard dollar zelfs vierhonderd miljoen dollar meer heeft opgehaald dan beoogd.

Er is al geïnvesteerd in zeven bedrijven die verschillende innovatieve decarbonisatietechnologieën ontwikkelen, waaronder producent van koolstofarme waterstof Monolith waarover ik vorige week schreef, het biotechnologiebedrijf MycoWorks en producent van elektrisch batterijmateriaal Group14. Dit zijn ontwikkelingen die hoopvol stemmen.

Carbon credit beurs in… Saudi Arabië

Ander hoopvol nieuws dat in al het beursgeweld is ondergesneeuwd, een zeldzaam woord in verband met Saudi Arabië, is dat de grootste oliestaat ter wereld eind dit jaar een beurs voor carbon credithandel opent in samenwerking met marktleider Xpansiv, dat de infrastructuur voor de beurs zal leveren.

De aankondiging van een carbon creditbeurs in deze regio lijkt snel op een kippenfokker die aankondigt veganist te worden, maar moet worden gezien als onderdeel van het grotere plan van Saudi Arabië om over te gaan naar een duurzame economie. Het lijkt er steeds meer op dat het menens is en het wordt daarom fascinerend om te volgen welk marktaandeel de Saudi’s kunnen veroveren in de wereldwijde carbon creditmarkt, die door Morgan Stanley in 2030 op honderd miljard dollar wordt geschat.

Tot slot: in mei in Nederland en Singapore

Ter afsluiting een persoonlijke noot in de tweeënvijftigste editie van deze nieuwsbrief. Terugblikkend op afgelopen jaar valt op dat ik veel schrijf over marktontwikkelingen en investeringen, terwijl ik dertig jaar geleden juist begon als ondernemer.

Doordat ik niet langer een bedrijf leid, wat bij mij altijd resulteerde in hardlopen met oogkleppen richting een stip aan de horizon, heb ik de mogelijkheid om verschillende ondernemers te begeleiden en waar mogelijk te helpen met investeren.

Sinds ik deze nieuwsbrief begon, heb ik regelmatig van lezers een vriendelijke uitnodiging gekregen om bij te praten over mogelijk gezamenlijk investeren. Dat ben ik van plan om komende maand te gaan doen; ik ben in mei in Nederland en in Singapore. Als je interesse hebt om meer te horen over de projecten die ik steun, altijd gericht op duurzaamheid en een grote internationale markt, dan hoor ik graag van je.

Hartelijke groet, fijne zondag en tot volgende week!

Categories
AI technologie

De CEO van OpenAI, Sam Altman, zoekt $7 biljoen; dat is $7.000 miljard

Je herinnert je vast de scène uit de film The Social Network waarin Justin Timberlake, in zijn rol als Sean Parker, tegen Mark Zuckerberg zegt: ‘A million dollars isn’t cool. You know what’s cool? A billion dollars.’ Ach, wat waren dat achteraf simpele, onschuldige tijden. De CEO van OpenAI, Sam Altman, die een paar maanden geleden nog zonder beleefdheidsfrasen uit zijn eigen bedrijf werd gezet, is pas een paar weken terug in functie maar lacht om miljoenen en miljarden: Altman is op zoek naar zeven biljoen dollar. Ofwel: zevenduizend miljard dollar. Voor een idee, nog niet eens voor een bestaand bedrijf. Wat is er aan de hand?

Het gezicht van investeerders zodra ze horen welk bedrag Sam Altman wil hebben.
 

Afgelopen donderdag kwam de Wall Street Journal met het bericht dat Sam Altman, de CEO van OpenAI, vijf tot zeven biljoen dollar zoekt om een wereldwijd netwerk van chipfabrieken te bouwen. Vorig jaar ging al het gerucht dat Altman een met Nvidia concurrerende chipfabrikant wilde opzetten onder de codenaam Tigris, maar toen werd niet vermoed dat het ging om biljoenen. De nu uitgelekte zeven biljoen in cijfers is 7,000,000,000,000, een zeven met twaalf nullen.

Wacht, hoeveel?

Om dit in perspectief te plaatsen: in 1995 startte de Internet-hype met de beursgang van Netscape, tot grote ontzetting van de traditionele beleggingsmarkt omdat de browsermaker nog geen winst maakte, hoewel het miljoenen gebruikers had van de populaire browser Navigator. Op de openingsdag haalde Netscape met de aandelenverkoop $82.5 miljoen op.

Altman wil voor zijn idee, want meer is het schijnbaar nog niet, dus vijfentachtigduizend keer zoveel geld ophalen van private investeerders als Netscape beurde op de Nasdaq. Tijden veranderen.

Om nog een poging te doen te duiden om hoeveel geld het gaat: Altman wil met $7 biljoen ruim een derde ophalen van het bruto nationaal product van de hele Europese Unie, de tweede economie ter wereld. Het BNP van deze planeet is overigens $88 biljoen, daar wil Altman graag 8% van hebben, dan is-ie voorlopig van de straat.

Volgens de Wall Street Journal is Altman ondermeer in gesprek met het staatsfonds van de Verenigde Arabische Emiraten en dan vermoed ik dat het niet gaat om Dubai, dat financieel gezien woestijnridder te voet is, maar om het schatrijke olieproducerende Abu Dhabi. Vooral via het staatsfonds Mubadala zoekt Abu Dhabi naar nieuwe omzetbronnen, nu de oliebronnen langzaam maar zeker dicht lijken te gaan om een kans op een leefbare planeet te houden.

Het is aannemelijk dat Altman ook bij de bevriende grote buurman van de Emiraten langswipt, Saudi-Arabië, dat met het staatsinvesteringsfonds PIF (let op de windmolens bovenaan de pagina, daar staat Saudi-Arabië blijkbaar bekend om) steeds nadrukkelijker aan de weg timmert. 

Waar maak je 7 biljoen aan op?

Altman zoekt naar een oplossing voor een kritisch knelpunt voor de groei van OpenAI: de schaarste aan geavanceerde grafische processors (GPU’s) die essentieel zijn voor het trainen van geavanceerde AI-modellen, zoals zijn uiterst populaire ChatGPT. Ondanks het succes van OpenAI en concurrenten als Google Gemini en Anthropic, staan al deze miljardenbedrijven met de pet in de hand bij chipmaker Nvidia, dat ongenaakbaar is als maker van de beste GPU’s. Alleen: Nvidia kan de vraag niet aan. En Altman wil niet afhankelijk zijn van één leverancier.

Eén van mijn nieuwjaarsvoornemens was om minder over mensen te oordelen in 2024, maar mensen die te cool zijn om hoofdletters te gebruiken maken het me niet makkelijk

Altman meldde op Twitter, een dag voor publicatie van het artikel in de Wall Street Journal:

“Wij geloven dat de wereld meer AI-infrastructuur nodig heeft – productiecapaciteit voor fabs, energie, datacenters, etc. – dan mensen momenteel plannen te bouwen. Het bouwen van AI-infrastructuur op massale schaal, en een veerkrachtige toeleveringsketen, is cruciaal voor economische concurrentiekracht. OpenAI zal proberen te helpen!” 

– Sam Altman

Strak plan of luchtkasteel?

Zijn ambitieuze plan bestaat uit de opzet van een netwerk van enkele tientallen chipfabrieken (‘fabs’) die een constante aanvoer van de cruciale chips zouden waarborgen, niet alleen voor OpenAI maar ook voor andere klanten wereldwijd. Het plan omvat samenwerking tussen OpenAI, investeerders, chipfabrikanten waaronder marktleider TSMC, datacenters en energieproducenten. Want zonder eigen energiecentrales kunnen chipfabrieken op deze schaal niet opereren.

Opvallend aan de tweet van Altman is zijn specifieke vermelding van datacenters. Dat betekent dat hij niet alleen van plan is om de afhankelijkheid van Nvidia te verminderen, maar ook af wil van zijn afhankelijkheid van cloud-gebaseerde oplossingen zoals Microsoft nu draait voor OpenAI en Google voor Anthropic. Microsoft bezit 49% van de aandelen van OpenAI en heeft er mede voor gezorgd dat Altman bij OpenAI kon terugkeren na de paleisrevolutie in november, dus dat wordt een interessante kwestie om te volgen. 

Als dit initiatief werkelijkheid wordt, zou dat betekenen dat de AI-industrie en vele andere rekenkracht slurpende bedrijfstakken hun ambities kunnen realiseren. Maar los van het geld zal het resulteren in een complexe eigendomsstructuur waarbij nog onduidelijk is wie zeggenschap heeft en eigenaar wordt van het intellectueel eigendom, los van alle chipfabrieken, datacenters en energiecentrales.

Duurzaamheid en geopolitiek grote uitdagingen

Het plan van Sam Altman om de productie van superchips radicaal op te schalen, heeft aanzienlijke consequenties op het gebied van duurzaamheid. De milieuvoetafdruk van chipfabrieken is aanzienlijk; het zijn energie-intensieve faciliteiten die ook grote hoeveelheden water vereisen en schadelijk afval produceren.

De ongekende schaal van Altman’s idee zou een enorme druk op natuurlijke hulpbronnen en energienetwerken leggen. De milieu-effecten worden nog versterkt door de behoefte aan nieuwe energiecentrales, die de CO2-uitstoot zullen verhogen, tenzij er uitsluitend gebruik wordt gemaakt van hernieuwbare energiebronnen. Met financiers uit het Midden-Oosten lijkt dat niet voor de hand te liggen.

Afgelopen week kondigde de regering-Biden nog vol trots een nieuw initiatief aan waarbij de VS $5 miljard investeert in een publiek-private samenwerking gericht op het ondersteunen van onderzoek en ontwikkeling op het gebied van geavanceerde computerchips. Dit initiatief werd volledig overstemd door het WSJ-artikel over het plan van Altman.

Het initiatief van president Biden onderstreept opnieuw dat de Amerikaanse regering het belang van hoogwaardige chips onderkent en daarom kan het plan van Altman snel geopolitieke spanningen aanwakkeren. Door te proberen de chipproductie uit te breiden binnen een door de VS geleid kader, is het wachten op een reactie van China, aangezien dat de laatste jaren ook nadrukkelijk streeft naar hoogwaardige chips waarbij Huawei een grote rol speelt.

Superchips zijn een zaak van nationale veiligheid en economische groei op lange termijn. China zal niet lijdzaam toekijken bij een concentratie van de productie van deze chips door bondgenoten van de VS, wat mogelijk leidt tot vergeldingsmaatregelen waarbij Amerikaanse bedrijven en hun partners nog moeilijker toegang krijgen tot de Chinese markt. Het project van Altman werpt daarom nu al de schaduw vooruit van een intense handelsoorlog tussen enerzijds China en anderzijds de VS en zijn bondgenoten.