Tag: Y Combinator

Categorieën
AI beleggen crypto

EU zegt tweehonderd miljard in AI te investeren, maar hoe?

De Europese Unie heeft deze week op de AI Action Summit in Parijs, pardon, op de “Sommet pour l’action sur l’intelligence artificielle“ want ze zijn niet van de straat daar op het Elysee, aangekondigd dat het tweehonderd miljard Euro zal investeren in de ontwikkeling van AI. Nieuwsgierig klikken op de link leidt direct naar een verwijderde YouTube-video: ‘Video removed by the uploader’. Deze briljantjes gaan tweehonderd miljard Euro belastinggeld investeren in AI?

Een opvallend aspect van het verhaal, want serieuze plannen zijn vooralsnog onvindbaar, is de oprichting van AI Gigafactories, oftewel grootschalige datacenters die moeten dienen als ruggengraat voor Europese AI-ontwikkeling. Als politici strooien met teksten over ‘honderden miljarden investeringen’ en holle frasen uitslaan als ‘AI Gigafactories’, want datacenters is uiteraard niet sexy genoeg anno 2025, is het raadzaam scherp te zijn.

Uiteraard is de Europese kretologie een reactie op het ambitieuze Amerikaanse Stargate-project. Ook dat gaat gebukt onder een padvinder-doelstelling als “AI te bouwen en te ontwikkelen – en met name AGI – ten behoeve van de hele mensheid.”

Het Europese communiqué stelt daartegenover dat de prioriteiten onder meer bestaan uit “ervoor zorgen dat AI open, inclusief, transparant, ethisch, veilig, beveiligd en betrouwbaar is, met inachtneming van internationale kaders voor iedereen” en “AI duurzaam maken voor mensen en de planeet”. Het is alsof miss World en Wickie de Viking samen een huiswerkopdracht inleveren.

The Guardian kwam met een heldere samenvatting van de AI-top, waarbij drie zaken in het oog springen: allereerst de wereldwijde erkenning dat AI een enorme invloed heeft op de samenleving en de economie, ten tweede dat de ontwikkelingen in AI versnellen en, helaas, ten derde dat er geen enkele consensus is over de wijze waarop de ontwikkelingen internationaal moeten worden gereguleerd.

De angst onder ondernemers in Europa is dat bureaucraten zonder inhoudelijke expertise het geplande budget gaan verdelen, wat zal resulteren in geldverspilling en trage uitvoering.

Slimmere Europese aanpak: omhels open source AI

Een betere aanpak zou zijn om deze fondsen niet simpelweg aan infrastructuur of vage programma’s te besteden, maar te investeren in AI-bedrijven die werken met open-source technologieën, niet op basis van, maar geïnspireerd door het Chinese DeepSeek. Door te beginnen met een volledig open-source codebase, inclusief transparante trainingsdata, kan de EU een AI-ecosysteem opbouwen dat breed toegankelijk is voor grote bedrijven, startups, onderzoekers, bedrijven en hopelijk zelfs individuele ontwikkelaars.

De meest praktische aanpak zou de oprichting van een fonds zijn dat investeert in AI-toepassingen die voortbouwen op deze open-source basis. Dit zou idealiter gebeuren in samenwerking met bestaande investeringsfondsen in de markt, om verspilling van belastinggeld te voorkomen, in plaats van een top-down model waarin de EU zelf probeert innovatie te sturen.

De huidige trend binnen AI laat zien dat de meeste investeringen naar grote taalmodellen (LLMs) gaan, met bedrijven als Meta en Microsoft die tientallen miljarden per jaar besteden aan AI-ontwikkeling. Dit betekent dat als Europa niet strategischer omgaat met zijn investering, het risico loopt achter te blijven.

Focus op open-source AI en een slim investeringsmodel in plaats van een puur infrastructuurgedreven aanpak, zou Europa nog kunnen helpen aan een concurrerend en duurzaam AI-ecosysteem. Maar als de strategie niet snel scherp wordt omgezet in tactische en operationele besluiten, zal deze historische kans verzanden in inefficiëntie en politieke kretologie.

Elon Musk’s OpenAI bod niet voor het echie

Elon Musk heeft aangekondigd dat hij een bod van bijna honderd miljard dollar wil uitbrengen op OpenAI, maar de vraag is of dit een serieus overnamevoorstel is of een strategische zet om zijn aartsvijand Sam Altman dwars te zitten. Musk, die OpenAI mede oprichtte maar later met slaande deuren vertrok, heeft zich fel uitgesproken tegen de transitie door OpenAI van een non-profit naar een commercieel bedrijf. Een bod van deze omvang zou het voor OpenAI moeilijker maken om de aandelen die de non profit-stichting heeft te verhangen zonder, komt dat heerlijke begrip uit de startup wereld, fiscaal heffingsmoment.

Een belangrijke complicatie is dat Microsoft 49% van de aandelen in OpenAI bezit, wat betekent dat Satya Nadella’s bedrijf een beslissende stem heeft in een eventuele overname. Voor Microsoft zou een verkoop bijna $50 miljard opleveren, maar het bedrijf heeft ook een strategisch belang in OpenAI, omdat de meeste AI-infrastructuur draait op Microsoft Azure. Dit maakt het onwaarschijnlijk dat Microsoft zal staan juichen wanneer OpenAI wordt overgenomen, tenzij er een deal wordt gesloten waarbij Musk’s AI-bedrijf XAI samen met OpenAI een grote klant wordt bij Microsoft.

Opmerkelijk is dat Sam Altman zelf geen aandelen in OpenAI bezit, waardoor hij weinig directe invloed heeft op een overname. Dit benadrukt het ongebruikelijke bestuursmodel van OpenAI, waarbij de controle grotendeels in handen ligt van de stichting die het bedrijf oprichtte. Musk’s bod lijkt daarom minder een serieuze poging om OpenAI in te lijven en meer een tactische zet om Altman’s plannen te verstoren en de toekomst van OpenAI onzeker te maken. Investeerders zullen toch even achter de oren krabben voor ze in deze situatie de door Altman gezochte veertig miljard zullen overmaken op een waardering van driehonderd miljard.

Je hebt een zoekmachine nodig om wijs te worden uit de keuzes van Google Gemini. 

AI UI is uien

Je zou in al het gedonder bijna vergeten om goed naar de producten te kijken van OpenAI. MG Siegler liep leeg over de droevig stemmende interface van ChatGPT:

Nou, we hebben nu acht opties – zes in het hoofdkeuzemenu en nog steeds dezelfde twee “restopties” in het submenu. En technisch gezien zijn het er negen als je de schakelaar voor “Tijdelijke chat” meetelt.

Bij Google is de user interface (UI) ook om te janken. De makers van de meest Spartaanse en dus meest succesvolle zoekmachine ooit, zijn erin geslaagd om van hun ChatGPT-concurrent Gemini een onbegrijpelijk AI-menu te maken, alsof je goulash, bouillabaisse en hutspot onder elkaar zet op een menukaart onder het kopje ‘prakken’. Het is ronduit jammerlijk, want er zitten bijzondere capaciteiten verscholen onder deze wrakkige interface. Kijk bijvoorbeeld hoe Google AI Studio op fenomenale wijze uitlegt hoe Photoshop werkt.

Zo vroeg ik Google Pro 1.5 Deep Research, wat een naam, om op basis van literatuuronderzoek een investeringsstrategie voor de Europese Unie op te stellen. Een paar minuten later produceerde Deep Research deze Google Doc. Verre van perfect, maar beter dan wat er tot dusver door de EU is geproduceerd.

Ethereum onder vuur

Ethereum, jarenlang dé leider in de wereld van smart contracts en na Bitcoin de cryptovaluta met de hoogste marktwaarde, staat op een kruispunt. Ondanks de stijgende Bitcoin-koers en het optimisme in de cryptomarkt, vooral sinds de verkiezingsoverwinning van Trump, blijft Ethereum ver achter en is de koers zelfs lager dan een jaar geleden.

De koers van Ethereum lijdt onder de opkomst van concurrenten zoals Solana en Sui

Wat zijn de oorzaken?

  • Gebrek aan grote updates: na ‘The Merge’ (de overstap van Proof-of-Work naar Proof-of-Stake) is er geen nieuwe doorbraak geweest.
  • Toenemende concurrentie: Solana, Sui en Aptos winnen terrein met snellere en goedkopere transacties.
  • Negatieve publiciteit: Ethereum-oprichter Vitalik Buterin’s recente tweet over communisme en decentralisatie werd uit de context gehaald en veroorzaakte onnodige reuring.

Ethereum wordt nog steeds gezien als een fundamenteel sterke blockchain, maar als het er niet in slaagt zijn marktpositie te behouden, kan het steeds meer marktaandeel verliezen aan nieuwere platforms die beter inspelen op de huidige behoeften van gebruikers.

Livestream p0rn, koers stijgt

In de derde aflevering van de NFA Podcast, die Nisheta Sachdev maakt met ondergetekende, verraste ze me met het bericht dat de koers van NEAR Protocol was gestegen nadat een medewerker tijdens een livestream per ongeluk het verkeerde scherm van zijn computer had gedeeld en de kijkers ongewenst trakteerde op vleselijke intimiteit van het achttienplus-genre.

De cryptowereld staat bekend om zijn onvoorspelbare marktreacties, maar wat daarna gebeurde was zelfs voor crypto uitzonderlijk: de koers van NEAR steeg 5,6% naar $3,50. Hoewel het niet aantoonbaar is dat het livestream-incident direct verantwoordelijk is voor de prijsstijging, roept het opnieuw de vraag op hoeveel invloed ‘fundamentals’ hebben op de cryptomarkt?

Als een blunder zoals deze de prijs kan opdrijven, betekent dit dat de markt zich meer laat leiden door hype dan door de werkelijke waarde van een project. Zelfs de Tinder Swindler, berucht sinds de Netflix-documentaire, lanceert zijn eigen token. Het leidt tot steeds grotere frustraties bij professionele ontwikkelaars en investeerders in de blockchain-wereld.

Nish legt uit hoe een fappende medewerker van Near tijdens een livestream resulteert in koersstijging

GameStop overweegt kopen van crypto

GameStop, het bedrijf dat in 2021 werd gered door retailinvesteerders tijdens de WallStreetBets-revolte, overweegt nu te investeren in Bitcoin en andere crypto-assets. Overigens is de film over GameStop bijzonder de moeite waard, met prachtrollen van ondermeer Pete Davidson en Seth Rogen.

San Francisco overspoeld door startup pubers

Toen incubator Y Combinator onlangs een partijtje had, gingen de schalen rond met glaasjes prik in plaats van alcohol: veel oprichters van startups waren simpelweg te jong om legaal alcohol te kunnen drinken. De startup-scene in San Francisco wordt overspoeld door piepjonge AI-ondernemers, waarvan velen de universiteit hebben verlaten om hun eigen bedrijf te starten.

De kosten van universitair onderwijs in de VS zijn zo gestegen, dat ondanks de geringe slagingskans het ondernemerschap een legitieme optie is. Buiten de VS blijft universitair onderwijs vaak een logischere route, omdat enerzijds de kosten van een universitaire opleiding veel lager zijn en anderzijds de financiering en exit-mogelijkheden voor startups minder groot zijn dan in Silicon Valley.

Dat en nog veel meer in de derde aflevering van de NFA Podcast, waarin ik ook deel hoe het met mijn experiment is vergaan om vorig jaar februari honderd dollar te investeren, uitsluited in tech-aandelen.

Voor de haastige kijker en klikker

00:00 Introduction to NFA Podcast and Hosts Nisheta and Michiel 

01:42 Surprising News in Crypto: Near Protocol Incident 

03:53 Market Reactions and Near Token Performance 

05:22 Ethereum’s Market Sentiment and Fear Index 

08:09 Ethereum’s Performance Compared to Other Blockchains 

09:29 Market Predictions and New Money Flowing In 

11:35 GameStop’s Potential Move into Crypto 

12:42 Upcoming Launches: Tinder Swindler’s Token 

13:06 Elon Musk’s Bid for OpenAI 

14:44 The AI Summit and Global AI Treaties 

16:49 Youth and Startups: The College Dropout Phenomenon 

20:44 Market Spotlight: Insights and Predictions 

22:34 Investing Strategies and Personal Experiences 

24:44 Supermicro, Palantir and Nvidia 

25:20 Dutch Trance NFA Podcast Theme 

25:41 NFA Dutch Trance Theme Review 

25:59 Indian NFA Podcast Theme 

26:25 Indian NFA Theme Review

Categorieën
beleggen technologie

Silicon Valley verdeeld over keuze tussen oprichters of managers

Doordat ik dit weekend op reis was, heb ik geen goed overzicht van het belangrijkste technieuws. Daarom besteed ik deze nieuwsbrief aan het enige gespreksonderwerp van afgelopen week in techkringen: oprichters of managers — wie zijn beter?

De goudgerande zonnebril van de Uber-chauffeur is een symbool van de plek waar ik deze week ben. Oplossing in de laatste foto, onderaan.

In Silicon Valley ging het afgelopen week vrijwel alleen over ‘Founder Mode’ na een blogpost van Paul Graham, oprichter van ’s werelds meest succesvolle startup-incubator Y Combinator. Graham stelt dat oprichters van startups niet zouden moeten luisteren naar investeerders die vaak aandringen op het aanstellen van ervaren CEO’s en managers, wat volgens Graham vaak desastreuze gevolgen heeft.

Founders of managers?

Opereren in “oprichtersmodus” betekent volgens Graham vasthouden aan de mentaliteit en managementstijl van een oprichter. Het draait om het omzeilen van rigide organisatiestructuren en het bevorderen van nauwe samenwerking tussen afdelingen. Startups in ‘managersmodus’ daarentegen trekken competente, ervaren managers aan om teams te leiden met minimale inmenging van de CEO.

‘De manier waarop managers leren bedrijven te runnen, lijkt op modulair ontwerp, waarbij je subgroepen van het organigram als zwarte dozen behandelt,’ schreef Graham.

Airbnb bijna succesvol de afgrond ingemanaged

Hij was voor het schrijven van zijn blogpost geïnspireerd door een recente toespraak van Airbnb’s medeoprichter Brian Chesky bij Y Combinator. Chesky benadrukte daarin de valkuilen van conventionele wijsheid bij het opschalen van bedrijven, waarbij vaak wordt geadviseerd om goede mensen aan te nemen en hen autonomie te geven. Toen hij dit advies bij Airbnb volgde, leidde dit tot teleurstellende resultaten.

Naar eigen zeggen geïnspireerd door Steve Jobs ontwikkelde Chesky een nieuwe aanpak, die nu lijkt te werken, gezien de sterke financiële prestaties van Airbnb – al zullen bewoners van de binnensteden van Barcelona en Amsterdam daar anders over denken, overspoeld door een golf van rolkoffers en hogere huurprijzen door het ‘succes’ van Airbn.

Veel oprichters in het publiek deelden vergelijkbare ervaringen als Chesky en realiseerden zich dat het gebruikelijke advies hen eerder schaadde dan hielp. Chesky wees erop dat oprichters ook vaak wordt geadviseerd om bij sterke groei hun bedrijven te leiden als professionele managers, wat vaak inefficiënt blijkt.

Apple en Microsoft succesvol in managersmodus

Volgens Chesky en Paul Graham bezitten oprichters unieke vaardigheden die managers zonder ondernemersachtergrond vaak missen. Door deze instincten te onderdrukken, kunnen oprichters hun bedrijven juist schade toebrengen.

Risa Mish, hoogleraar management op Cornell University, stelde daar in Observer tegenover dat juist Steve Jobs met groot succes is opgevolgd door de ervaren manager Tim Cook. Ook Microsoft heeft onder Satya Nadella vele malen beter gepresteerd dan iemand ooit had verwacht.

“Maar het zou zo eenvoudig kunnen zijn als het verschil tussen een team dat nieuwe dingen probeert te creëren en een bedrijf dat zich richt op het laten groeien van bestaande producten en inkomstenbronnen,” aldus Mish.

Voorbeelden genoeg in beide kampen

Mish is blijkbaar vergeten dat Steve Jobs in de jaren tachtig bij Apple werd ontslagen door CEO John Sculley, die afkomstig was van Pepsi Cola en ironisch genoeg door Jobs zelf was gerecruteerd.

De enige innovatie die Sculley bij Apple introduceerde was de legendarische flop Newton, omdat hij niet in staat was het ontegenzeggelijk enorme marktpotentieel van het mobiele apparaat (later juist bewezen door de iPhone) te koppelen aan de juiste timing, de belangrijkste vaardigheid voor een innovatieve CEO. De technologie was nog lang niet klaar voor een apparaat als de Newton; snel mobiel internet ontbrak en de kleine processoren waren nog te zwak.

Voor ik verder afdwaal: tegenover het succes van de managers Tim Cook bij Apple en Satya Nadella bij Microsoft, staat een letterlijk en figuurlijk (cijfermatig en symbolisch) evenredig groot succes in de persoon van Nvidia-oprichter Jensen Huang, die al ruim drie decennia CEO is van de chipmaker die hij zelf oprichtte.

Ook zullen aandeelhouders van Salesforce geen tranen met tuiten huilen dat oprichter Marc Benioff daar al ruim een kwart eeuw de leiding heeft en volgens The Information zelfs bezig is aan een comeback, voorzover nodig. Kortom: of het gaat om succesvolle founders of succesvolle managers, in beide kampen is de keuze reuze.

Cijfers tonen aan: oprichters presteren beter

Gelukkig is het dilemma inmiddels kwantitatief onderzocht en blijkt dat Paul Graham’s stelling klopt: de oprichtersmodus is vaak superieur als het gaat om waardecreatie, volgens een analyse van PitchBook-gegevens.

Pitchbook is duidelijk: founders zijn beter dan managers.

Pitchbook concludeert:

“In elk van de afgelopen vijf jaar groeiden door VC gesteunde bedrijven onder leiding van een oprichter aanzienlijk sneller in waarde dan bedrijven onder leiding van niet-oprichters. Dit jaar bedroeg de relatieve snelheid van waardecreatie voor oprichter-CEO’s 22,4%, tegenover 4,7% voor niet-oprichter-CEO’s.
In de gekozen methodologie weerspiegelt het cijfer voor relatieve snelheid het percentage van de waardestijging tussen financieringsrondes, uitgedrukt op jaarbasis. Onder de bedrijven die dit jaar financiering ophaalden, was de mediane waardegroei $3,6 miljoen hoger onder oprichter-CEO’s.
Volgens Graham zijn oprichter-CEO’s van snelgroeiende bedrijven vooral ‘wendbaarder’ dan professionele CEO’s. Die detail georienteerde aanpak kan leiden tot hogere groei door verbetering van het product, of door frontlinie werknemers beter te motiveren.”

Kwetsbare bedrijven hebben ondernemers nodig

Kwetsbare bedrijven hebben ondernemers nodig. Naar mijn mening, die gebaseerd is op ervaring en observatie, maar niet ondersteund wordt door kwantitatief onderzoek, moeten bedrijven die ongeacht hun leeftijd voornamelijk afhankelijk zijn van één product of één inkomstenbron, bij voorkeur een oprichter aan het roer hebben.

Neem Google, dat momenteel onder druk staat door de opkomst van OpenAI met ChatGPT, terwijl hun omzet grotendeels afkomstig is uit advertenties, met name via de zoekmachine.

Zodra de zoekmachine minder verkeer genereert, zal de omzet dalen, en wordt het voor Google erg lastig. CEO Sundar Pichai is duidelijk een bekwame manager, maar de komende jaren zullen uitwijzen hoe goed hij is als ondernemer.

We hoeven alleen terug te denken aan de tijdelijke successen van Nokia en Blackberry om te zien wat er gebeurt als bedrijven die leunen op innovatie worden geleid door managers, die niet in staat zijn hun producten aan te passen wanneer ze frontaal worden aangevallen.

De flexibiliteit van Zuckerberg

Een uitstekend voorbeeld van een relatief jonge oprichter die het vak beheerst, is Mark Zuckerberg. Toen Instagram een bedreiging bleek te vormen voor Facebook, kocht hij het snel voor een miljard dollar. Een bedrag waar velen de wenkbrauwen bij fronsten, maar insiders wisten dat het een koopje was. WhatsApp was ongeveer twintig keer zo duur, maar nog steeds een goede deal.

Toen Snapchat met Stories een grote bedreiging vormde voor Instagram, liet Zuckerberg Instagram eenvoudigweg de volledige functionaliteit van Snapchat kopiëren, zonder ego. Dit redde Instagram. Momenteel probeert hij iets soortgelijks in reactie op TikTok.

Ik ben ervan overtuigd dat een klassieke manager nooit Instagram en Whatsapp had gekocht of Instagram zo snel had laten reageren op de concurrentie van Snapchat en TikTok. Dat Zuckerberg inmiddels tientallen miljarden heeft weggepist aan onduidelijke Metaverse-avonturen, is daarbij vergeleken een afronding na de komma.

Conclusie uit dertig jaar als ondernemer en investeerder

Het is interessant dat veel succesvolle ondernemers zeggen jarenlang te worden begeleid door een kleine groep ervaren adviseurs die hun vertrouwen geniet. Zo was ex-Intuit CEO Bill Campbell, over wie het uitstekende boek Trillion Dollar Coach is geschreven, een beroemde adviseur van ondermeer Steve Jobs en de oprichters van Google.

In Silicon Valley zijn investeerders en ex-ondernemers Reid Hoffman, Peter Thiel en Marc Andreessen veel genoemde namen. Juist in de combinatie ondernemerservaring en investeringservaring blijkt van unieke waarde te zijn.

Dit onderwerp ligt me na aan het hart omdat ik, na bijna tien jaar als werknemer tijdens mijn school- en studententijd, vijftien jaar ondernemer ben geweest en sindsdien vijftien jaar investeerder en adviseur.

Coachbare gekken

Mijn conclusie is dat coachbare ondernemers de grootste kans op succes hebben.

Eén van de voordelen van eerst werknemer zijn geweest, is dat ik vooral heb geleerd hoe ik als werkgever in ieder geval niet met mensen wilde omgaan. Tijdens mijn tijd als jonge ondernemer bij Planet Internet heb ik echter enorm veel steun gehad aan waardevolle adviezen, zowel van ondernemers als van managers.

Achteraf realiseerde ik me pas hoeveel geluk ik had dat ondernemers zoals Eckart Wintzen (BSO) en Maarten van den Biggelaar (Quote Media) de tijd voor me namen, net als leden van de Raad van Bestuur van de Telegraaf en Ben Verwaayen van KPN.

Het ontging me niet dat Quote, Telegraaf en KPN aandeelhouders waren, en dat perspectief uiteraard altijd meespeelde. Maar dat doet niets af aan de kwaliteit van hun adviezen.

Later zag ik als adviseur bij hetzelfde Quote Media en bij dancebedrijf ID&T hoe talenten zoals Jort Kelder en Duncan Stutterheim naar de buitenwereld misschien stronteigenwijs leken, maar in de praktijk juist op cruciale momenten heel goed luisterden naar adviezen – en vervolgens, zoals het hoort, hun eigen beslissingen namen.

Moeilijker werd het in constellaties waarbij er juist veel verschillende winden waaien, zoals ik meemaakte bij de OV Chipkaart: een consortium van OV-bedrijven die onderling concurreerden, dat een aanbesting deed bij een consortium van bedrijven die op hun beurt onderling concurreerden… kortom, het liep als een trein. Een NS-trein, welteverstaan.

Bij de Silicon Valley-startup Jaunt ervaarde ik iets vergelijkbaars. Deze virtual reality-pionier had binnen zowel het team als de investeerders een mix van techneuten en mediamensen, een ware fusie tussen Silicon Valley en Hollywood.

Zowel camera’s maken als VR-producties, kantoren in Palo Alto en Santa Monica en aandeelhouders die varieerden van de traditionele winstbeluste Silicon Valley vc-fondsen, tot Disney en Sky; ofwel ook nog eens Amerikaanse, Europese en Chinese aandeelhouders. Je eindigt met een soort prakje van nasi en zuurkool, of een pizza met gember en boerenkool. Los van elkaar uitstekend, maar de combinatie werkt niet. Er ontbreekt focus en een eenduidige denkrichting, die een goede oprichter als CEO wel heeft.

Dat is een lange aanloop naar mijn conclusie: de beste CEO’s zijn oprichters die maniakaal zijn in hun visie, maar wel coachbaar in hun uitvoering; noem het coachbare gekken. En dan bij voorkeur coachbaar door zowel ervaren founders *en* managers.

De gezellige zonnebril van de Uber-chauffeur verklapte het al: deze week ben ik in Dubai. 

Dank voor je belangstelling en tot volgende week!